
Gedichtendag 2025
Onze dorpsdichter David Nieuwstad schreef gisteren op “Gedichtendag” onderstaand gedicht Ävondgedachten”.
Met dit gedicht laat David ons stilstaan bij hoe bijzonder en tegelijkertijd hoe gewoon ons lichaam en ons bestaan zijn. Een mooie ode aan het leven!
Avondgedachte
Een wonderlijke zak van cellen
verzameling atoom en stroom
rood vloeiend ijzer in aders
groei, verval, beweging, een droom
Ik kan het begrijpen, maar niet bevatten
dit draagt mij, dit is mij
zo bijzonder, zo gewoon
chemie, energie
sensatie, autonoom
Vel, nagel, hand en oog
ik kan tasten en raken
teder, hard, terloops en loom
Warmte, kou, tinteling
verlangen, verzadiging,
verliefdheid en verdriet
ook dat zit in al die cellen
of zit het daar niet?
Een atoom is vooral ruimte
dus het lijf is vooral leeg
ik kan desondanks prima gapen
voordat ik één word met mijn droom
als ik één word met mijn laken
mijn vermoeide lijf
eindelijk kan slapen
David Nieuwstad