Dit maakte burgemeester Molkenboer allemaal mee

Hij klom op de tafel om 150 Syrische vluchtelingen gerust te stellen nadat zij waren aangevallen door een groep mannen met bivakmutsen, troostte de gemeenschap na de ramp met de MH17 en belde tientallen getroffen gezinnen in de onwetende tijden van corona. Victor Molkenboer was twaalf jaar lang burgemeester van Woerden.

Van hem hoefde het nog niet, dit artikel. Nee, Victor Molkenboer (66, bijna 67) is nog niet bezig met zijn afscheid als burgemeester van Woerden. Hij is te druk met ‘alle schoteltjes binnen de gemeente draaiende te houden’. “Ken je dat? Van die schoteltjes op van die stokjes die dan ronddraaien. En dan niet één maar vijf of zes, ofzo. Dat is wat een burgemeester doet.” En toch, met nog honderd dagen burgemeesterschap in het vooruitzicht, blikt hij vandaag vast terug. Én stiekem ook vooruit.

Niet meer in zichzelf gekeerd
Op 28 februari 2013 ruilde Molkenboer het burgemeesterschap van Leerdam in voor dat van Woerden. Normaal wordt hij na een jaar of zeven “wiebelig” en wil hij op zoek naar een nieuwe baan. Dit keer bleef hij plakken bij de kaaskoppen, zoals inwoners van Woerden worden genoemd. “Ik had het zo naar mijn zin in Woerden. Het is een gemeente met een mooi formaat. Het ligt midden in het Groene Hart en is regionaal van betekenis.”

Bij zijn aantreden was Woerden te veel op zichzelf gericht, vindt Molkenboer. “Politici dachten: wij zijn er voor Woerden en dat is voldoende. Terwijl je uit samenwerkingen veel profijt kan halen.” Al snel sloot de gemeente zich aan bij het samenwerkingsverband U10, waar een aantal gemeenten uit de provincie bij aangesloten zijn. Ook werd er samenwerking gezocht met omliggende gemeenten als Gouda en Bodegraven-Reeuwijk. “Als je samenwerkt op gebied van huisvesting of infrastructuur dan krijg je veel meer geld van het Rijk. Dat is gunstig gebleken voor Woerden.”

Corona
Er zijn goede stappen gezet in Woerden, vindt Molkenboer. Maar uiteraard kent de gemeente ook dieptepunten.
Zo noemt de burgemeester de vliegtuigramp van MH17 in 2014. Drie leerlingen van het Minkema college kwamen om bij die ramp.

Ook de coronaperiode maakte diepe indruk. “In het begin wisten we natuurlijk nog niets over covid. Wel werden veel mensen ernstig ziek en kwamen er helaas ook veel te overlijden. Elke dag om zes uur kregen we de nieuwe cijfers en namen binnen. We belden iedereen die ernstig ziek was en probeerden familie van overledenen te bereiken. We wilden ons medeleven tonen. Al snel werden er te veel mensen ziek en zijn we gestopt met bellen.”

De gesprekken maakten diepe indruk op de burgemeester. “Het is uitzonderlijk wat hier gebeurde. Iedereen zat thuis en je wist niet wat je kon verwachten. Je wilt als gemeente betrokken zijn bij je inwoners. De gesprekken voer je op intuïtie en zijn natuurlijk verdrietig. We hebben er met collega’s onder elkaar goed over gecommuniceerd en steun bij elkaar gevonden.”

Burgemeester op de tafel
Een gebeurtenis die zeker in het rijtje thuishoort is de bestorming van een vluchtelingenopvang in 2015. In sportcentrum Snellerpoort werden 150 Syriërs opgevangen. Een groep van zo’n 20 mannen met bivakmutsen gooide vuurwerkbommen en eieren en duwde hekken omver.

“Dat was echt schokkend”, zegt Molkenboer. “Je vangt mensen op die in een erg slechte situatie zitten. Je wilt ze bescherming bieden en dan gebeurt dit. “Niemand van de mannen wist het pand binnen te dringen. Desondanks zat de angst er bij de vluchtelingen goed in. “Er stonden daar mensen in de zaal die je taal niet spreken. Ze willen wel duidelijkheid en iedereen kijkt naar je. Ja, wat doe je dan? Ik ben op de tafel geklommen en heb ze toegesproken. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat ze veilig zijn.”

Meteen na het incident kwamen Woerdenaren langs met spullen, eten en bloemen. Achttien mannen die de opvang bestormden, werden veroordeeld en kregen werkstraffen.

‘Woerden is harder geworden’
Na de bestorming kreeg Molkenboer de vraag hoe hij de gebeurtenis nou analyseerde. “Ik zei dat als er geen politiek leiderschap wordt getoond dat gemeenten dit doen omdat het van belang is, dan legitimeer je mensen bijna om zich hiertegen te verzetten. Als je als minister-president niets doet, gaat iedereen zijn gang.”

Dat zie je nu ook weer een beetje omdat de steun voor opvang er vanuit dit kabinet niet is, bijvoorbeeld in Amsterdam. Femke Halsema wordt niet geholpen door het kabinet en dat helpt niet mee aan een oplossing van het probleem. Iedereen voelt de vrijheid om te zeggen en te doen wat ‘ie wil. De tijdsgeest van nu legitimeert dat blijkbaar. Ook in Woerden is men harder geworden.”

En toch lukte het de gemeente om een ACZ te realiseren. Vanaf 2027 komt ‘ie, in totaal voor vijftien jaar. In de tussentijd fungeert het pand waar dat AZC moet komen als een noodopvang voor asielzoekers. Gesprekken hierover zijn goed verlopen, concludeert de burgemeester, ook al zijn er ook zorgen geuit. Maar Woerden moet een stukje van de opvang oppakken, vindt Molkenboer. “Anders zadel je een ander ermee op, in dit geval Ter Apel.”

Nog 100 dagen “schoteltjes draaien”
De laatste honderd dagen gaat Molkenboer niet veel anders doen dan nu. Hij blijft “schoteltjes draaien” tot hij op
1 maart wakker wordt en van zijn pensioen kan genieten.

Over zijn opvolging lijkt hij zich geen zorgen te hoeven maken. In totaal meldden zich veertig kandidaten aan voor het ambt van burgemeester van Woerden. “Ik kijk met ontzettend veel plezier terug op mijn tijd in Woerden en daarvoor als burgemeester van Leerdam.”

En na 1 maart? “Uitrusten, van het voorjaar genieten, lekker op vakantie naar Frankrijk. En daarna vast nog wel wat bestuurlijke klussen maar niet meer zo intensief als nu.”

Bron: RTV Utrecht
© Foto: Paul van den Dungen