Bert Timmerman neemt afscheid als schaatsscheidsrechter: ‘Het was grandioos’

AMMERSTOL- In een bomvol Thialf nam Bert Timmerman vorig weekend afscheid als internationaal schaatsscheidsrechter. De Ammerstollenaar, die 27 jaar lang actief was als official, werd op indrukwekkende wijze gehuldigd door de schaatsgemeenschap. “Het was echt grandioos,” blikt hij terug.

Schaatsen zit in het DNA van de familie Timmerman. “Mijn vader heeft een aantal bestuurlijke functies gedaan bij STV De Lekstreek. Hij heeft ook in het bestuur van de ijsclub van Ammerstol gezeten. Hij heeft in de banencommissie in Den Haag gezeten. Mijn broer en zus hebben geschaatst bij De Lekstreek, dus het zit wel in het DNA van de familie.” Zelf koos hij voor een andere rol in de sport: die van scheidsrechter.

“Vanaf 1997 ben ik nationaal scheidsrechter en sinds 2008 internationaal scheidsrechter, dus ik heb veel wedstrijden mogen doen, waaronder Thialf, maar ik ben echt overal ter wereld geweest voor het schaatsen.”

De route naar de top
Zijn pad naar het scheidsrechtersvak was ongebruikelijk. “Heel veel scheidsrechters zijn oud-schaatsers. Of die zijn door middel van hun zoon of dochter die schaatsten erin gerold, dat er een keer tijdens een wedstrijd is gevraagd: zou je een keer willen klokken? Ikzelf heb een andere route genomen.”

“In de begintijd dat ik in het bestuur zat van de ijsclub werden er nog veel Zuid-Hollandse wedstrijden gereden bij ons op de ijsbaan. Wij vonden dat we als ijsclub daar toch wel gediplomeerde mensen voor moesten hebben. Toen zijn we met zeven man met de auto naar Streefkerk gegaan en daar hebben we een cursus gehad van de legendarisch oud-scheidsrechter Simon Smit. En we hebben toen alle zeven ons papiertje gehaald. Toen hebben we weer met zijn zevenen een vervolgcursus gedaan en toen bleven ik en één collega samen over en wij hadden wel ambities om door te gaan. Dat hebben we alle twee gedaan en op een gegeven moment ben ik alleen doorgegaan, mijn collega was helaas gezakt voor zijn laatste examen. En toen was ik nationaal scheidsrechter.”

De magie van Thialf en het internationale circuit
Als scheidsrechter stond Timmerman vaak in het hart van de actie. “Op een ijsbaan loop je op een middenterrein zonder dat iemand er is, maar in Ammerstol zijn er ook andere mensen nog aan het schaatsen. Dus qua overzicht is het anders. Het is een hele andere beleving en er zit natuurlijk geen publiek op de tribune. Dat is, zeker in Thialf, wel een item. Je staat daar dan ook in de belangstelling met zoveel publiek.”

“Ik heb daar nooit moeite mee gehad. Als er veel publiek op de tribune zit en ik zie buitenlandse collega-scheidsrechters die voor het eerst in Thialf komen en het volle bak is en ze beginnen te joelen en te doen, dan komt er echt een bak geluid naar je toe en dat kan best intimiderend zijn. Ik ben daarin gegroeid en nu is het zo: ik hoor het, neem het waar en daar houdt het dan ook op.”

Afscheid met een dubbel gevoel
De Internationale Schaatsunie (ISU) hanteert een leeftijdsgrens van 65 jaar, een mijlpaal die Bert volgende maand bereikt. “Dat betekent dat dit mijn laatste seizoen is en het is goed zo. Er zijn hele goede Nederlandse scheidsrechters die staan te trappelen om te gaan doen wat ik gedaan heb. Dan moet je ook een keer een stap opzij doen en ervoor zorgen dat zij ook doorkunnen.”

Toch was het afscheid emotioneel. “Je weet dat het einde eraan komt, je kan je erop voorbereiden, maar toch heb je het hele weekend een dubbel gevoel. Ik ga het wereldje missen, dat weet ik absoluut zeker. Met name het internationale wereldje. Ik heb veel bekenden over de hele wereld zitten, ook coaches en teamleiders van allerlei landen. Dat ga ik missen en ook het reizen ernaartoe, het contact met collega’s. Het is natuurlijk niet alleen een druk en spannend weekend, maar ook een leuk weekend. We lachen heel veel met elkaar, we doen het met een team van vier. Dat ga ik echt wel missen.”

Een onvergetelijk afscheid
Het afscheid van Timmerman werd groots gevierd. “Wij hadden vrijdagochtend een soort brunch en daar ben ik toen gehuldigd door de ISU en daar kreeg ik een zilveren speld opgespeld met een mooi certificaat van alles wat ik gedaan heb in de afgelopen jaren. In de middag ben ik gehuldigd door de jury en het organisatiecomité wat ze noemen ‘De Koninklijke Thialf’ daar kreeg ik een heel leuk Italiaans pakket van.”

Een bijzonder moment was de ontmoeting met een oud-collega. “Vorig jaar kreeg ik te horen dat die man kanker heeft gekregen. Nu die zaterdag hadden ze een wens voor die man ingevuld of hij nog een keer op het middenterrein in Thialf mocht. Toen hij hoorde dat dit kon vroeg hij meteen: is Bert er? Nou, ik was er, dus er werd gevraagd of ik hem wilde ontmoeten, ja natuurlijk wilde ik dat. Dat was een hele emotionele ontmoeting.”

De officiële huldiging door de KNSB op zondag was het hoogtepunt. “Dus ik kreeg een hele mooie foto als cadeau, die foto was op vrijdag gemaakt. Dat hele verhaal werd over de speaker in dat stadion verteld. En vervolgens, dat heb ik op dat moment niet meegekregen, maar later wel teruggezien, dat het hele stadion aan het zingen was dat ze zo’n goede scheidsrechter nog nooit gehad hebben. Op een gegeven moment stond mijn familie ook op het middenterrein en dan word je toch wel emotioneel, dan moet je even drie keer slikken.”

Toekomst als begeleider van jonge scheidsrechters
Hoewel hij stopt als internationaal scheidsrechter, blijft Bert betrokken bij het schaatsen. “Ik word lid van de Nederlandse scheidsrechterscommissie. Dat betekent dat ik jonge scheidsrechters ga begeleiden, we doen indelingen van Nederlandse wedstrijden. Dus ik blijf er nog wel bij betrokken, maar niet meer internationaal. Ik vind het toch wel leuk om dit nog te blijven doen.”

En of we hem nog terugzien in Thialf? “Dat zeker, op de tribune zal ik zeker wel eens zitten.”

Beluister het hele interview met Bert Timmerman hieronder terug:

De Waard Op De Kaart: 11:00 uur