Present – Column René van Broekhoven

De jaarwisseling ligt alweer enige tijd en de rust op straat is weer teruggekeerd. Niet langer hoeven we ons vanwege de ‘cobra craze’ in oorlogsgebied te wanen en de hond kan weer veilig worden uitgelaten. Maar hoe nu verder? 

Want de gedachte dat je met het binnenstappen van een nieuw jaar een blad omslaat is misleidend. In tegenstelling tot de oude agenda of kalender die we inmiddels hebben weggegooid werkt dat in het echte leven anders. Daar sjouwen we al onze verloren dromen, gestrande ideeën, onhaalbaar gebleken plannen, onuitvoerbaar gebleken projecten en niet te vergeten onze mislukte relaties zuchtend het nieuwe jaar in. Om ze vervolgens even in de hoek parkeren met een grote strik met de tekst ‘goede voornemens’ eromheen. Wie weet wordt het morgen beter? Krijgen we een tweede kans om alles alsnog goed te maken?

Als we ons betraand gezicht even van dat pakket teleurstellingen afwenden en kijken naar wat er wél is gelukt en wat het komend jaar wellicht nog beter uit zal pakken krult zich een hoopvolle glimlach rond onze mond en gaan onze ogen twinkelen. Want hoop doet nu eenmaal leven, nietwaar? Nu zullen er mensen zijn die bij het lezen van bovenstaande tekst hoogstens enigszins schamper lachen. Want als je het afgelopen jaar over je baan of gezondheid een slechtnieuwsgesprek hebt moeten aanhoren, als je relatie als beëindigd is aangemeld of als je voorgoed afscheid hebt moeten nemen van iemand die je lief was wil je over het afgelopen jaar het liefst niks meer horen. En zie je het komende met gepaste scepsis of weinig verwachtingen tegemoet. 

Goed, vergeet 2024 en laat 2025 nog maar even in de verpakking. Kijk in plaats daarvan even naar de flinterdunne lijn die toen van straks scheidt. Het moment dat NU heet. Kijk naar wat daar het leven je op dit moment te bieden heeft, wie of wat er nog binnen handbereik is om je te helpen om de uitdagingen van dit nieuwe jaar aan te gaan. Het is niet uitgesloten dat je dan de waarde ontdekt wat door sombere overpeinzingen over toen en straks wellicht even uit het zicht waren geraakt. 

De Engelse taal biedt een grotere woordenschat dan de Nederlandse. Hun manier van formuleren is bondiger maar de grootste kracht schuilt in de exactheid waarmee zaken in deze taal worden omschreven. Zo noemen ze het heden ‘the present’, een cadeau dus. Need to say more?