Identiteit – Column Silverspike
In Nederland wonen en leven mensen van zeer verschillend pluimage. Een Fries heeft een andere uitstraling dan een Limburger, anders dan een Zeeuw. Een Rotterdammer heeft een ander aura dan een Amsterdammer. Toch hebben allen dezelfde identiteit; het zijn allemaal Nederlanders. Zij hebben globaal dezelfde normen en waarden, doordrenkt van verschillende religieuze belevingen.
Het is van alle tijden dat mensen uit andere landen de ambitie hebben, deel uit te gaan maken van de Nederlandse samenleving. Nederland heeft een goede reputatie all over the world, wat anderen aanzet domicilie te zoeken in ons land, soms tijdelijk , bijvoorbeeld om hier te studeren of te werken, soms voor altijd, denk aan de Hugenoten, mensen uit indonesië, Italianen, Chinezen en Polen.
De meesten leerden snel de taal, integreerden en namen onze levensstijl over, op gepaste wijze, met behoud van hun eigenwaarden. Bijvoorbeeld is het zo, dat een Indonesische of Chinese maaltijd anders in Nederland wordt bereid dan in het land van herkomst, aangepast aan de “Nederlandse smaak” Opvallend is dat met name in de horeca veel immigranten hun emplooi vonden: Griekse, Spaanse, Argentijnse, Italiaanse Franse keukens schoten als paddenstoelen uit de grond. Veel Nederlanders vonden dit een aanvulling op onze culturele traditie. Men vindt het leuk om met andere culturen kennis te maken, om naast het patatje ook even een pizza te halen of een loempia.
De laatste decennia komen er steeds meer mensen naar Nederland met een heel andere cultuur, een volledig andere identiteit en geloofsbeleving. Veel van deze nieuwe immigranten hebben geenszins het plan te integreren of ook maar iets in hun levensstijl te veranderen. Dat maakt samenleven moeilijker, en het zal meer tijd kosten om met elkaar te samenleven, als beiden zich strak houden aan hun eigen identiteit. Op religieus gebied , waar de verschillen ook heel groot kunnen zijn, hebben Katholieken en diverse Protestanten elkaar met wederzijds respect gevonden in een oecumene.
Het verschil in normen en waarden van de “nieuwe immigranten” en de Nederlanders is zo veel groter dan in vroeger tijden en leidt tot onverdraagzaamheid en dat leidt weer tot conflicten, grote conflicten. En dat wil niemand!
Een goede oplossing hiervoor vinden is gecompliceerd. Mogelijk moet er gezocht worden naar wat de beweegredenen zijn van een immigrant om deel te willen nemen in onze samenleving. Ook moeten wij ons beraden in hoeverre wij bereid zijn een deel van onze identiteit op te geven. Wat is de betekenis van gastvrijheid? En hoe ver gaat dat.
We moeten toch constateren dat een multiculturele samenleving een mooie toekomst kan hebben, maar het blijkt dat vervloeiing van identiteiten een heel langdurig en niet altijd gewenst proces is.
Politiek gezien komen we er in een democratisch land ook al niet uit.