
De prijs van zand in de (bouw) motor… – Column Leon de Wit
Democratie is een groot goed, dat is een understatement wanneer je nu de geopolitieke ontwikkelingen voorbij ziet komen. Ruzie tussen grootmachten en machtige egotripperij bepalen helaas het wereldtoneel. Je durft het bijna niet aan om ons eigen woningprobleem aan te kaarten.
Het woningtekort is voor opiniemakers, politici, landelijk /lokaal of zogenaamde wetenschappers en hoogleraren gewilde gespreksstof. Iedereen heeft ook een oplossing, de meest populaire is bouwen voor alle doelgroepen! Voorwaar geen hogere wiskunde… Laten we nu eens kijken naar een “mooi “voorbeeld uit de Krimpenerwaard praktijk. In december 2022 heeft de democratisch gekozen gemeenteraad van uw gemeente met een ruime meerderheid een plan aangenomen om 42 appartementen te bouwen in Ouderkerk aan de IJssel (Bolderkade). Dit plan stond toen op de agenda omfloerst met 1603! A viertjes tekst… Uiteraard met de bedoeling dat raadsleden een weloverwogen besluit nemen.
Je zou als hobby maar voor raadslid gekozen hebben. Iedereen blij zou men denken, veel van de appartementen, 70 a 80 % , gaat bewoond worden door lokale inwoners die dan de zo nodige doorstroming in Ouderkerk realiseren. Maar nee, een paar omwonenden vonden het om allerlei redenen maar niks en maakten de stap naar de Raad van State. Twee jaar en drie maanden later komt er een uitspraak, alle bezwaren zijn op een haar na ongegrond, er moet nog een kleine correctie plaatsvinden in het bestemmingsplan en dan zijn we met een maand eindelijk zover.
Daarna gaat men vervolgens weer in het geweer tegen de omgevingsvergunning met alle vertragingen van dien. Zo lossen we de tekorten niet op. Gelukkig gaan er landelijk en ook lokaal stemmen op om aan deze dwarsliggerij paal en perk te stellen. Immers de belangen van een enkeling gaan blijkbaar steeds voor op het algemeen belang, de woningzoeker. Die moet aanzien dat de woningen niet tijdig worden gebouwd, vele malen duurder zijn, daardoor voor sommigen onbereikbaar. Frustratie bij alle partijen.
En dit terwijl ze toch worden gebouwd ondanks al die langslepende- en geldverslindende procedures. Bezwaarmakers zullen mij verwijten dat ik geen rekening met ze houd maar men kan tijdens de plannenmakerij talloze malen aangeven wat er anders moet of gebruik maken van inloop/spreek en participatiemogelijkheden.
Helaas staat dit Ouderkerk voorbeeld niet op zich, op veel locaties ligt de ontwikkeling jaren stil vanwege dit ik-denken gedrag. Hoog tijd daarom voor een noodwet want en ik val deze keer in herhaling; bezwaarmakers … die hebben meestal al een huis.